Van 16 december tot en met 2 januari staat Œsuperclown¹ David Larible met
een grote show in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam, tijdens het
jaarlijkse Wereldkerstcircus. Drie jaar geleden stond de wereldberoemde
grappenmaker al eens op hetzelfde podium. In januari van dit jaar werd
Larible door een jury in Monte Carlo uitgeroepen tot beste clown ter wereld.
³Ik hou van Amsterdam en vooral van Carré. Er is geschiedenis geschreven op
dit podium en het publiek is enorm enthousiast en levendig. Dit circus is
door de jaren heen uitgegroeid tot één van de beste van Europa, zo niet de
beste. De kwaliteit van de artiesten is enorm hoog.
Ik voer inderdaad twee totaal nieuwe acts op. Een daarvan is een
traditionele clownsgrap, waarin ik met borden de piste in kom lopen en er
allerlei rare dingen gebeuren. De tweede act zal met zes kerstballen zijn.
Ik ga vervolgens wat improviseren en raar doen op muziek. Meer kan ik er
natuurlijk niet over zeggen. Het moet wel een verrassing blijven voor het
publiek.
Het clown zijn heb ik met de paplepel ingegoten gekregen. Mijn vader was
bijvoorbeeld trapezeartiest. Ik had altijd al de aandrang om mensen aan het
lachen te maken. Ik was ook wel anders dan anderen. Ik geloof dat ik niet
zelf heb gekozen om clown te worden. De clown koos mij. Verder vind ik het
heel fijn om al mijn energie op één moment tot uitbarsting te laten komen op
het podium.
Buiten de shows om probeer ik echt niet altijd grappig te zijn. Ik draag ook
niet altijd mijn rode neus, integendeel zelfs. Ik vind het juist heel fijn
om ergens serieus over te praten of te filosoferen met iemand. Ik begeef me
ook gewoon tussen het alledaagse publiek en dan gedraag ik me normaal.
Mensen die altijd perse grappig moeten zijn, werken eerlijk gezegd zelfs op
mijn zenuwen. Ik vind ze zielig.
Over de prijs die ik begin dit jaar heb gewonnen, kan ik eigenlijk best kort
zijn. Natuurlijk ben ik best een beetje trots op mezelf, maar als artiest
vind ik dat je zo¹n onderscheiding heel snel weer moet vergeten. Je kan er
wel heel lang bij stilstaan en ik geef toe, het is niet verkeerd dat je de
enige nog levende clown ter wereld bent die de Gouden Clown heeft
gewonnen. Maar je wordt gewoon beoordeeld door een vakjury, wat betekent dat
je niet in de ogen van iedereen op de wereld de beste clown bent. Het is
slechts een mening van een aantal mensen. Je kunt het niet vergelijken met
bijvoorbeeld de beste bokser ter wereld. Die wordt afgerekend op zijn
prestaties. Verliest hij, dan is het over. Clown zijn is een vorm van kunst
en dus een kwestie van smaak.
Voor mijn volgende opdracht reis ik terug naar mijn geboorteland Italië.
Daar heb ik een onemanshow en daarmee toer ik door het land. Maar daarvoor
is het eerst nog oud&nieuw. Ik vier de jaarwisseling dit jaar in Amsterdam.
Een vriendin neemt me mee de stad in en dan ga ik lekker dansen en eten.
'Dit artikel werd eerder gepubliceerd in Metro'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten